Hemma igen

Hej alla gulliga,

Nu är vi tillbaka igen efter en intensiv veckan.
Först vill jag tacka er så mycket för de ohört varma ord och styrkekramar ni har skickat mig. O vad värmde det gott på min onde själ. Ni är bara så himla gulliga!!
Den här veckan har verkligen rusat förbi och var fullproppat med olika känslor.
Nu måste jag lägga till något för alla svenska läsaren. I Holland är det vanligt att man kremerar eller jordfäster de personer som har avlidit inom 5 dagar. Så ni kan säkert förstå att det finns en del att göra inom dessa 5 dagar.
Ja man blir verkligen levt dessa dagar.
Jag var så glad att vi tog bilen redan på kvällen och att vi var nästa morgon redan hos min mamma för att stötta henne.
Det gjorde ont i själen att lämna henne igen, snifff.
Tur att telefontråden sväljer så många ord så att vi kan prata varje dag en liten stund med varandra.

Och nu sitter jag här hemma och sortera alla känslor, minnen och tankar.
Någorlunda omtumlat känner man sig kan jag säga. Normalt är det tvätten som sitter i torktumlaren men just nu känner jag att det är jag som sitter där. Undrar om jag kommer strykfri ur den :)

Ha en skön dag alla ni söta så hörs vi igen.
Ta hand om varandra!
Stor vet kram Gerda

Hallo lieve lezers,

Nu zijn we weer terug na een intensief weekje.
Eerst wil ik jullie allemaal heel erg bedanken voor de hartverwarmende woorden die ik van jullie kreeg. Elk berichtje voelde als een warme deken om me heen.
Jullie zijn schatten!!!

Deze week is echt voorbij gevlogen en zat boordevol met verschillende gevoelens.
Ja ik heb zo vaak gehoord van mensen die een naaste hebben verloren dat je geleefd wordt deze dagen nou dat is inderdaad zo. Er moet in zo´n weekje zo veel geregeld en gedaan worden en ondertussen zit je te worstelen met allerlei emoties.
Ik was zo blij dat we donderdagavond direkt in de auto zijn gaan zitten en dat we vrijdag´s morgens al bij mijn moeder waren om haar te ondersteunen.

Het deed pijn in mijn ziel om haar daar achter te laten, snifff.
Gelukkig slikt de telefoondraad veel woorden zodat wij elke dag even met elkaar kunnen praten.

En nu zit ik hier weer thuis en probeer alle emoties, herinneringen en gedachten te sorteren.
Ik voel me verward en dwaal hier wat door het huis zonder een doel te hebben.
Het gevoel van onmacht beangstigt mij, ik zou nu zo veel voor mijn moeder willen betekenen maar ik zit 800 km verderop.
Ja ik weet het, dit hoort ook bij het leven van emigranten. Het lijkt allemaal erg leuk om in een mooi droomland te wonen, en dat is het ook maar dit is de grote keerzijde. 
In gedachte bij elkaar zijn valt veel zwaarder dan er live te zijn.  
Het moet gewoon allemaal even zijn tijd hebben denk ik, hoop ik.

Een fijne dag allemaal!
Geniet maar lekker van elkaar en het heerlijke weer.
Big hug Gerda