Min mamma är arkeolog

Bilden hittade jag på nätet.

Barn har sådana härliga fantasier och uttryck, jag måste bara skriva till er vad min dotter här om dagen sa.
Jag hämtar barnen från skolan och vi möter en av föräldrarna som har en sån synsbra arbetsbyxa på sig. Ni vet en sån svart/neonfärg byxa med massvis med fickor.
Dottern tittar på henne och undrar om hon jobbar som polis.
"Värför undrar du det?" frågar den mamman.
Dottern; "jag tror att poliser har också sådana byxor på sig, eller"?
"Nej" säger då den mamma "jag jobbar där det finns stora grävmaskiner och för att jag ska blir sett måste jag ha sådana arbetskläder på mig".
Dottern; "Vad jobbar du med"?
Mamman; "Jag är arkeolog".
Dottern; "Vad är det en arkeolog?"
Mamman; "Jaaaa...då letar och gräver man efter gamla saker."
Dottern; "Min mamma är också arkeolog, hon tycker också om gamla saker".

Visst mamma arkeolog haha, jag fick akut en skrattattack.
När jag var en liten flicka bodde vi på landet i en gammal gård och där på gården tyckte jag om att rota i jorden för att leta efter gamla föremål, jag hittade en del gamla skärvor och annat kul, jag kunde vara nöjd med detta i timtal.
När min pappa kom hem en dag och undrade om vi var intresserat i en gulddetektor var det jag som sprang från stolen och nappade på. Min syster, min pappa och jag delade på kosten att betala en sån maskin och rika skulle vi naturligtvis bli. Jag såg rena guldgruvan framför mig.
När vi fick maskinen väl hemma gick vi direkt iväg med den.Flera mil gick vi med den tallriken på pinnen och letade efter guld, vi varje pip hoppade vi till och tog spaden.
Ni förstår säkert att vi hittade en del.......spik och annat mög alltså men ingen guld.
När min dottern sa att jag var en arkeolog kom alla dessa minnen upp igen.
På sätt och viss är jag ju en liten arkeolog, jag samlar på mycket gamla saker, fast jag letar det ovanför marken.

Kram Gerda


Kinderen hebben zulke prachtige ideeën en uitdrukkingen, ik moet jullie even vertellen wat mijn dochter laatst zei.
Ik haalde laatst de kinderen van school en we kwamen toen één van de ouders van een klasgenootje van mijn dochter tegen.
Zij had zo´n werkbroek aan met felle neongele stukken erop. Mijn dochter kijkt haar aan en vraagt zich af of ze werkt als politieagent.
"Waarom vraag je dat? 'vraagt ​​die moeder.
Dochter: "Ik denk dat de politie ook zulke broeken aan hebben, of"?
"Nee," zegt dan die moeder "ik werk ergens waar ook veel grote graafmachines aan het graven zijn en met deze felgekleurde broek val ik goed op, dat is veiliger."
Dochter: "Wat doe jij dan voor werk?"
Die moeder: "Ik ben een archeoloog."
Dochter: "Wat is een archeoloog?"
Die moeder, "Jaaaa ... wij zoeken en graven om oude dingen te vinden."
Dochter: "Mijn moeder is ook een archeoloog, zij houdt ook van oude dingen."

Zeker moeder archeoloog haha, kreeg ik een acute lachaanval.
Toen ik een klein meisje was woonden we op het platteland in een oud huis en daar in de tuin zat ik altijd in de aarde te porren en was op zoek naar oude dingen, ik heb heel wat scherven en oude pijpekopjes gevonden. Heerlijk vond ik dit, ik kon mezelf hier uren mee vermaken.
Toen mijn vader op een dag thuis kwam en zich af vroeg of we geïnteresseerd waren in een gouddetector, was ik diegene die het eerste uit haar stoel sprong. Mijn zus, mijn vader en ik deelde de kosten en wij kochten dus samen de machine. Samen zouden we ook de winst delen want gouden bergen zag ik natuurlijk voor me.
Toen we de machine thuis kregen gingen we direct aan de gang.
We liepen heel wat kilometers in de veldenmet zo´n bordje aan een stok op zoek naar goud.
Bij elke piep maakten we een sprongetje in de lucht en kwam de schep tevoorschijn.
Jullie zullen wel begrijpen dat we een flink aantal........spijkers en andere troep vonden, maar geen goud.
Toen mijn dochter me vertelde dat ik een archeoloog was kwamen al die herinneringen weer boven.
In principe ben ik wel een beetje een archeoloog, ik verzamel graag oude dingen alhoewel ik dit boven de grond doe.

Liefs Gerda