En lekfull eftermiddag

Båda halsband och tygmåttband finns att köpa i min webbutik www.idemakeriet.se

Vi stora människor är inget hårstrån bättre än de små människor:)

Lika otålig som små barn känner jag mig när jag sitter i bilen med en ny dam som jag har köpt.
Snart framme, snart framme säger jag till mig själv då kan jag lasta den ur bagageluckan och då kan jag beundra henne och leka med henne.
Väl inne i huset måste jag först kissa, snabbt då och med byxorna fortfarande halvt nere bär jag min fina dam inne i vardagsrummet.
Och där står jag och tittar på henne och kollar runt i huset var jag vill ha henne:)
Så äntligen har jag hittat en fin plats och sedan börjar showen med att leka. Styla, leka, samma sak i mina ögonen.
Jag provar olika kläder på henne och pryder hennes hals med olika saker.
Barnet kommer fram i mig igen och det uppstår ett stort leende på mina läppar, ett leende från Yes vad fin hon är.

Ja jag babblar om min fina provdocka som jag hittade hos goa Gúa. Ibland tvivlar man länge på saker som man har lust i att köpa men jag tvivlade inte länge denna gången:)
Jag har redan så länge velat ha en provdocka och nu hittade de här gamla dam.
En hög gammalt papper skulle andra kalla det för men i mina ögonen är hon alldeles perfekt.
Provdockor brukar vara klädd med tyg utanpå, den här damen är avskalat och består av tjockt pappersmassa .Just det operfekta är så fint tycker jag. 
Jag glömde för en timme eller två totalt bort tiden och när jag tittade på klockan såg jag att den redan var 3. Shit 3 redan då är det dags att hämta barnen.
Snabbt tryckte jag på knappen av fotokameran men jag hann inte göra några fler bilder än dessa två, fler följer, ler.

Ha en solig dag.
Kram Gerda


Wij grote mensen zijn geen haar beter dan de kleine mensjes:)
Net zo ongeduldig als een klein kind zit ik met mijn nieuwe dame in de auto en verlang er naar om thuis te komen. We zijn er bijna, bijna, zeg ik tegen mezelf, dan kan ik haar uit de kofferbak tillen en haar bewonderen en met haar spelen.
Eenmaal in huis moet ik eerst plassen, snel snel, met de broek nog halv tot aan mijn benen strompel ik naar de gang om haar te pakken en draag ik haar naar de woonkamer toe.
En daar sta ik een tijdje en kijk rond om een goed plekje voor haar te vinden.
Uiteindelijk...... het plekje is gevonden nu begint de show met spelen. Stylen, spelen, in mijn ogen hetzelfde:)
Ik trek haar verschillende kleren aan en versier haar nek met verschillende kettingen.
Het kind komt weer bij mij boven en er verschijnt een grote glimlach om mijn mond, een glimlach van Yes wat is ze mooi.
 
Ja, ik babbel over mijn mooie paspop die ik bij een vriendin in haar winkel vond. Soms twijfel ik erg als ik iets nieuws wil kopen maar dit keer twijfelde ik niet langer dan 1 minuut :)
Ik heb al zo lang een oude paspop willen hebben en nu heb ik dit mooie oudje gevonden.
Een stapel oud papier, zouden andere mensen het noemen maar in mijn ogen is ze gewoon perfect.
Paspoppen worden meestal bekleed med stof aan de buitenkant maar deze dame is helemaal kaal tot op haar huidje. Ze bestaat uit een soort van dikke laag papiermaché met prachtige sporen van ouderdom.
Ik vergat voor een uur of twee helemaal even de tijd en toen ik op de klok keek zag ik tot mijn verbazig dat het al 3 uur was, shit al tijd om de kinderen uit school te halen.
Snel pakte ik nog even het fototoestel en maakte even twee fotootjes, er zullen wel meer volgen:)

Ik wens jullie een zonnige dag.
Liefs Gerda