Stackars dockan

Fredag igen och den sköna helgen står framför dörren.
Jag hade velat hunnit med mycket mer i veckan men så är det ibland.
Jag lovade ju er att visa hur man gör de fina kaffe pappersrosor men har inte hunnit det, ni håller det till godo.

Jag har lekt som barn en del med barbiedockor och det var så roligt att klä av och klä på de.
Jag drog och slet i kroppsdelarna för att pressa de genom de smala öppningar av ben och armarna.
Vissa lite billigare varianter av barbiedockor var så stela som en betongpinne att man de knappast kunna klä på de. Då drog jag istället benen och armarna ur kroppen för att dra på de kläder som de skulle ha.
In med benen och armarna igen och då var jag nöjd.
Detta resulterade såklart att lilla dockan fick ibland lite fler hål än en liten docka bodde ha.
Tur att de stackarna föddes känslolösa. :)
Nuförtiden har mina barn resterande delar kvar av min kära samling. De har fått några nya kompisar och rena och hela kläder och så leker andra generationen med de.

Jag har gjord några pappersdockor i julas också och nu gjorde jag häromdagen en ny.
Klädseln består av en klänning av ljus ull med spets. Över klänningen bär hon ett litet linne av gammal bibelpapper. I famnen har hon ett stort bukett med blommor(ibland är det bra att ha lite sådana fusk blommor hemma). 
Jag fick sätta ner henne för någon här i huset(ingen namn tack men hon är mindre än 1 meter) har tittat närmare på dockan med en sax och dockan blev lite handikappade kan man säga. Jag fick dölja det med att sätta ner henne.

Ha nu en mysig helg kära vänner.
Stor kram Gerda


Vrijdag alweer en het weekend staat voor de deur.
Ik had deze week meer willen doen maar soms heb je meer in je hoofd dan je handen aan kunnen.
Ik had beloofd  om jullie te laten zien hoe je die mooie koffie papierrozen te maken maar het is er niet van gekomen. Ik kom hier nog op terug hoor.

Ik heb als kind zijnde heel wat met barbie afgespeeld, heerlijk vond ik het om die kleertjes uit te doen en weer iets anders aan te doen. 
Ik trok en duwde aan de lichaamsdelen om ze door de soms veel te smalle openingen van broekspijpen en armgaten te duwen.
Sommige goedkopere versies van Barbie-poppen waren zo stijf als een betonnen paaltje en onmogelijk om aan te kleden. Vaak trok ik dan de armen en benen uit het lijfje om de kleding aan te kunnen trekken. Armpjes en beentjes er weer in en tevreden was ik weer.
Dit resulteerde natuurlijk in dat zo´n popje iets meer gaten had dan eeen pop normaal heeft.
Maar goed dat die arme schepsels geboren zijn zonder gevoelens. :)
Mijn kinderen hebben de overblijfsels gekregen en deze zijn aangevuld met wat nieuwe vriendjes en vriendinnetjes en wat schone en vooral hele kleren. Nu speelt dus de tweede generatie met de poppen.

Tijdens de kerst maakte ik een paar papieren trekpoppen en nu heb ik weer een nieuwe gemaakt.
De kleding bestaat uit een jurk van lichte wol, afgezet met kant. Over de jurk draagt ze ​​een klein hemdje  gemaakt van oud bijbel papier. In haar armen heeft ze een grote bos bloemen(soms is het goed om een aantal van deze kunst bloemetjes in huis te hebben).
Ik heb haar neer moeten zetten want iemand in dit huis(ik noem geen naam maar ze is minder dan 1 meter) heeft een beetje te dicht bij deze pop gekeken met een schaar in haar handjes, ja en toen werd het popje een beetje gehandicapt kun je zeggen. Ik heb dit rugbreukje verborgen door haar neer te zetten.

Ik wens jullie een fijn weekend lieve blogvrienden.
Liefs Gerda