Memories......

Memories........... Alla har vi var egna som vi tar med i ryggsäcken på vägen som heter livet.
Då och då öppnar man ryggsäcken stoppar något nytt i den eller tar ut något för att värma sig. För just när man behöver det som mest värmer de där små minnen så otroligt mycket.
Jag har varit en person som har stoppat mycket i ryggsäcken men ville inte gärna titta i den vad som la i den. För att.....det har varit för smärtsamt, jag inte uppskattade vad jag hade då.
Så småningom lärde jag mig att titta i ryggsäcken, beundra det, pratade om det och uppskattade det. Det tog sin lilla tid men vad skönt det är att ha minnen. Det har kanske inte alltid varit fina minnen men det är också en del av livet.

Jag försöker att ge mina barn en fin ryggsäck med bra redskap så att de kan hantera saker och ting de möter på vägen.

Det är lilla jag i burken. Lilla och lilla så lilla var jag inte, tjock som bara den, tur att höjden gjorde att jag blev lite smalare.
Det är inte min gamla skor som ligger i burken, det är något annat barn som har haft de på sig. Jag har naggat till de lite med slippapper så att de skulle ser lite äldre ut.
Ser ni detaljerna i burken? Den lilla hårlocken, barbiedocka handen och första tanden?
Tyvärr har jag inte många gamla leksaker kvar som jag lekte förr med men min mamma gav mig en låda med gamla barbiedockor för några år sedan som jag lekte mycket med. Några saker har jag lagt i en låda för att spara och resten leker nu mina flickor med. Härligt att saker och ting kan gå i arv.

Ha en skön dag vänner.
Lots of love Gerda.

 

Herinneringen....... Iederéén heeft zo zijn eigen die je mee neemt in je rugzakje op de weg die het leven heet.
Zo nu en dan maak je het rugzakje open je stopt er iets nieuws in of je neemt er iets uit om je aan te warmen. Juist wanneer je het zo nodig hebt maken die kleine herinnering je ontzettend warm van binnen.
Ik ben een persoon geweest die alles lekker in zijn rugzakje stopte maar niet wilde kijken wat erin zat. Omdat..... het pijnlijk was, ik nog niet oud genoeg was om te waarderen wat ik had.
Langzamerhand leerde ik om af en toe een kijkje te nemen in mijn rugzakje, het te bewonderen, er over te praten en het te waarderen. Mooie en minder leuke momenten zijn er geweest maar alles samen maken die herinneringen die mij nu lief zijn.
Ik probeer om mijn kinderen een mooi rugzakje met wat gereedschap mee te geven zodat ze hopelijk een mooie weg kunnen bewandelen.


Dat is kleine Gerda in dit potje. Klein en klein, nou zo klein was ik niet, een dikke vetzak was ik toen. Gelukkig heeft de lengte mij wat smaller gemaakt.
Het zijn niet mijn oude schoentjes die in dit potje liggen, een ander kindje heeft ze mogen slijten. Ik heb ze nog even wat extra oud gemaakt door er even op los te gaan met wat schuurpapier.
Zien jullie die kleine details in het potje? Het lieve kleine haarkrulletje, barbiepophand met mijn eerste tandje.
Jammer genoeg is er niet veel speelgoed bewaard waar ik vroeger mee speelde maar ik kreeg een aantal jaren geleden een hele doos van mijn moeder met allemaal oude spulletjes van mij. Onder andere een oud koffertje meet allemaal barbiespulletjes. ik heb het één en ander bewaard en de rest spelen nu mijn dochters mee, heerlijk dat die spulletjes nu weer te pas komen.

Geniet van elkaar en de dag.
Lots of love Gerda