En soptunna med memories

Att strosa runt gammal mög, skrotbergar, loppisar är en av de saker som jag gillar starkt.
När jag slängde mina soppor igår kom jag att tänka på den tiden då vi bodde i Emmen, en liten stad i Holland.
Min kära sopptunna(som har sett en del)kommer därifrån, det var så jag kom att tänka på det.
I Emmen fanns det i den tiden en sopberg där man fick gå. Ja fick och fick, det vill jag inte diskutera men jag minns att det fanns inte en hel staket om jag ska uttrycka mig så.
På den sopbergen strosade min man och jag(för typ 15 år tillbaka) en tid och så upptäckte vi en del skatter som skrek till oss att vi skulle ta med de hem.
Visst visst om vi måste.......
Den dagen tog vi med oss hem en hel del och på sopbergen hade vi det mysigt med våra fynd.
Det är sådana minnen som kom upp till mig på en vanlig onsdagmiddag, oj vad jag älskar sådana minnen.

Small moments.........big memories.

Jag var tvungen att ta en bild på min lilla soptunna som vi bland annat hittade där.
Egentligen inget särskild i utseende men den har minnen för mig och därför betyder den något för mig.
Ni sortera väl också sopor därhemma?
Min man skrattar emellanåt att jag är så fanatiskt i att sortera sopor.
Och då pratar vi inte om gästerna som har varit här i somras, de blev ibland helt tokigt vart de skulle kasta sina saker, ler.
Jag tycker i alla fall att det är en bra sak och detta är min bidrag att hjälpa miljön.

Tack ni allihopa, vad roligt att ni tyckte så mycket om mina halsband.

Nej nu ska jag hämta mina barn, ha det gott.
Kramar Gerda

Om lekker rond te slenteren bij de sloop, rommelmarkten en vuilnisbergen zijn één van die dingen waar ik erg van hou.
Toen ik gisteren mijn vuilnis weggooide dacht ik ineens aan de tijd dat we in Emmen woonde.
Mijn vuilnisbak(die heeft wel het één en ander gezien), komt daar vandaan, zo kwam ik daarop.
In Emmen was er in die tijd een grote vuilnisbult waar je zelf rond mocht lopen.
Mogen en mogen is misschien een groot woord maar die gaten in de hekken waren wel heel erg groot, hihi.
In die bergen van afval liepen mijn man en ik (ongeveer 15 jaar) en we ontdekten een aantal schatten die naar ons schreeuwden dat we ze mee moesten nemen.
Natuurlijk als het echt moet......
Die dag namen we heel wat mee naar huis en op die grote berg hebben we veel plezier gehad met onze schatten.
Dit zijn zomaar wat herinneringen die naar boven kwamen drijven toen ik op een gewone woensdag de vuilnis naar buiten toe bracht, heerlijk ik hou van zulke herinneringen.

Smalll moments ......... big memories.

Ik heb even een fotootje gemaakt van mijn vuilnisbak vriendje die we daar dus vonden.
Echt niets bijzonders qua uiterlijk, maar het heeft herinneringen voor mij en daarom betekent die vuilnisbak iets voor mij.

Jullie sorteren/scheiden toch ook wel jullie afval thuis?
Mijn man heeft er soms dikke lol om dat ik zo fanatiek ben in het scheiden van afval.
En dan hebben we het niet over de gasten die hier zijn geweest de afgelopen zomer, die werden soms helemaal gek waar ze nu weer hun afval in weg moesten gooien.
Ik vind het een goed ding en dit is mijn bijdrage aan het milieu.

Dank jullie wel voor de leuke reacties aan de hand van mijn kettingen, leuk om te horen dat jullie ze mooi vinden.

Nee, nu ga ik mijn kinderen ophalen.
Tot ziens maar weer.
Knuffel Gerda